"And I don't want the world to see me
'Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am"
the song that describes how i feel these past few days.
i was lost in the middle of the fast-moving scenario in the dark streets of my life.
hindi ko na alam ang gagawin.
EMOTERO?
nope.
its just that, hindi ko na alam at hindi ko ma express ang feeelings ko sa mga taong malapit sa akin.
(eto na naman ako, sinasarili lahat at bawat problema na aking nararanasan)
hellride trip with friends?
party olnyt?
nah!
yah, napapadalas ang paglabas ko dahil sa mga dahilan na hindi ko pa kayang ishare sa kahit kanino man.
nakakalimutan ko kasi mga problema ko sa pamamagitan nun,
pero ang masakit lang, kapag uuwi na ako sa apartment, unti-unti na namang nilalason ng mga bagay nagbobother sakin ang aking utak.
hindi ko mapigilang umiyak magisa.
madalas nga akong nakikita ng mga kaibigan kong tumatawa.
ang hindi nila alam, lahat ng yun ay FAKE!
ang iniisip ko kasi,
baka pag naishare ko sa kanila ang bagay na ito, bago magbago pagtingin nila sakin.
merOn na akong napagsabihan nito, nagiisang tao lang sya,
akala ko maiintindihan niya ako.
oo nga nung una, pero nawala din yun nung huli.
bakit kaya nangyayari sakin lahat ng to?
di bale na, darating din siguro ang tinatawag na
RIGHT TIME
para mapalabas ko tong tinatago ko.
:"((
And you can't fight the tears that ain't coming
Or the moment of truth in your lies
When everything feels like the movies
Yeah you bleed just to know you're alive
And I don't want the world to see me
'Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
